Η ζωή είναι στιγμές. Αναπολώντας το παρελθόν έρχονται στο μυαλό οι στιγμές οι οποίες χαράχτηκαν βαθιά στην μνήμη μας και συνθέτουν
χρονικά την ιστορία της ζωής μας.
Στην καθημερινότητα μας
υπάρχουν καλές και κακές στιγμές, ευχάριστες
και δυσάρεστες χαρούμενες και θλιμμένες.
Στις μέρες που περνάμε οι περισσότερες στιγμές είναι στιγμές
άγχους και αγωνίας για την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων . Οι στιγμές χαλάρωσης
είναι ελάχιστες.
Επιβάλλεται να χαρούμε τις λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς και να μην αφήσουμε καμία να πάει χαμένη έτσι ώστε το
<<έργο>> της ζωής μας να μην είναι μίζερο και βαρετό ,όπως θέλουν
να μας επιβάλλουν οι κρατούντες τις τύχες μας στα χέρια τους(ντόπιοι και ξένοι),αλλά
παρ όλα τα εμπόδια που μας βάζουν, να είναι όσο το δυνατόν ποιο ανθρώπινο και ευτυχισμένο.
Θα μου πει κάποιος ,μα με τα τόσα προβλήματα που μας φορτώνουν
καθημερινά οι εκάστοτε κυβερνώντες ,πως μπορείς να είσαι χαρούμενος.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί του, αλλά προκειμένου να μας κάνουνε
όλους καταθλιπτικούς επιβάλλεται να βρούμε τρόπους να προστατέψουμε την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Είτε είναι περίπατος
,είτε το απογευματινό καφεδάκι στο μπαλκόνι, είτε ποδοσφαιρικός αγώνας στην τηλεόραση, είτε τσιπουράκι των 3€ στο καφενείο την Κυριακή ,ας το
απολαύσουμε.
Ας αφιερώσουμε αυτές τις
χαρούμενες στιγμές στους εαυτούς μας.
Ας κάνουμε ένα ολιγόλεπτο
διάλειμμα από το καθημερινό άγχος.
Ας αφήσουμε τα προβλήματα για αργότερα. Να ξεχάσουμε για
λίγο τράπεζες ,την εφορία, τα χρέη και λοιπά προβλήματα. Με αυτό τον τρόπο αποκτάμε ασπίδα προστασίας της υγείας μας.
Όσο για τα υπόλοιπα……… θα έλθει η στιγμή που θα μιλήσουμε
και κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του.
Μέχρι τότε έχει ο
Θεός.
Ένας από την εικονιζόμενη παρέα δεν υπάρχει στη ζωή.Αφιερωμένο στην μνήμη του.